بازی‌های دنیای باز اغلب از زیباترین مناظر مجازی برخوردارند و Ghost of Tsushima به راحتی در کنار بهترین‌های آن قرار دارد. ممکن است به اندازه وعده‌های تریلر بازی 2018 خود نباشد، اما این بازی هنوز هم به طور شگفت‌انگیزی زیباست. هر صحنه از دمنوش‌ها، درختان، برگ‌ها و گل‌ها به طور نرم و آرام در باد به هر جهتی که بچرخید، پر است. جزیره‌ی تسوشیما مملو از زیبایی‌های طبیعی است که باعث می‌شود حتی اگر مقصد خاصی نداشته باشید، جستجو در آن لذت‌بخش باشد.

طراحی Sucker Punch دقیقاً همین را تشویق می‌کند، به طوری که نقاط مقصد سنتی به جای اینکه در یک لایه UI نمایش داده شوند، در محیط گنجانده شده‌اند. پیروی از یک دود به طور حتم شما را به چیزی می‌رساند که ارزش کاوش دارد؛ درختی با برگ‌های رنگ متفاوت در دوردست همیشه یک پاداش دارد؛ و دنبال کردن یک مسیر دروازه‌های توری هیچ‌گاه ناامیدتان نمی‌کند. همه چیز به طور تازه‌ای ارگانیک است، مشابه با آنچه در The Legend of Zelda: Breath of the Wild دیدیم، به خصوص این که حتی وقتی نقشه خود را تنظیم کرده و به سمت یک ماموریت یا موقعیت خاص می‌روید، به جای پیروی از فلش‌های صفحه، جهت باد را دنبال می‌کنید.

مأموریت‌های جانبی در Ghost of Tsushima جالب هستند زیرا انواع مختلفی دارند. اولین و رایج‌ترین نوع، مأموریت‌های Tales of Tsushima هستند که داستان‌های کوتاهی هستند که در آن‌ها جین می‌رود و به عنوان یک سامورایی خوب و محترم مشکلات مردم را حل می‌کند. گرچه داستان‌ها و شخصیت‌ها در این مأموریت‌ها عموماً فراموش‌نشدنی‌اند، اما حداقل آن‌ها به نظر نمی‌آیند که صرفاً به عنوان پرکننده‌ها تولید شده و استفاده شوند. این داستان‌ها اغلب به اندازه‌ای تأمل‌برانگیز هستند که بیشتر از آنچه که در ابتدا به نظر می‌آید، به ویژه با پیچش‌های تاریک و گاهی سناریوهای جالب گیم‌پلی، خاص می‌شوند. به عنوان مثال، یکی از این مأموریت‌ها تنها زمانی است که من به طور واقعی توسط تیراندازان محاصره شدم و هیچ دشمن دیگری نبود. همه آن‌ها در سطوح مختلف دو طرف صخره‌ها پراکنده شده بودند که چالشی منحصر به فرد و جالب ایجاد کرد که در هیچ جای دیگری تکرار نشد.

Missions of Tsushima بیشتر از آنچه که در ابتدا به نظر می‌رسند، خاص هستند.

یک سطح بالاتر از آن، مأموریت‌ها در قالب داستان‌های چند بخشی هستند که به طور عمده به کل کمپین می‌پردازند و به هر شخصیت بزرگ، داستان منحصر به فرد خود را می‌دهند. این شامل سنسی ایشیکاوا، کماندار مشهور سامورایی است که به دنبال شاگرد گمشده‌اش می‌گردد؛ ماساکو، مادر سوگوار که به دنبال انتقام از کسانی است که خانواده‌اش را کشته‌اند؛ و یونا، دزد که در ابتدای داستان جان شما را نجات داد و هر کاری می‌کند تا برادرش را از دست مغول‌ها نجات دهد. هر یک از این داستان‌های جانبی جنبه‌ای از سفر جین را منعکس می‌کند و بسیار جالب است که ببینیم چگونه توسعه می‌یابند و تأثیر آن‌ها بر پیشرفت شخصیت جین چگونه است. برخی از آن‌ها که اجازه ندارم درباره‌شان صحبت کنم به دلیل محدودیت‌های محرمانگی، به ویژه با محتوای سنگینی که دارند و یکی از آن‌ها که از مکانیک جستجو در Ghost of Tsushima به شکلی هوشمندانه و احساسی استفاده می‌کند، بسیار تأثیرگذار هستند.

Missions of Tsushima معمولاً شما را با خوشه‌هایی از ویژگی‌ها که جنبه خاصی از شخصیتتان را تقویت می‌کنند، پاداش می‌دهند که به شما امکان می‌دهد در تخصص‌های خاصی مانند مخفی‌کاری، تانک بودن یا تمرکز بر ضربات بحرانی، و غیره سرمایه‌گذاری کنید. در ابتدا، این خوشه‌ها انگیزه خوبی برای انجام مأموریت‌های جانبی بودند، اما وقتی تقریباً همه خوشه‌هایی که در مراحل بعدی نیاز داشتم را به دست آوردم، این مأموریت‌های Tales of Tsushima از نظر پاداش به شدت جذابیت خود را از دست دادند و انگیزه‌ام برای جستجو در آن‌ها کاهش یافت.

مأموریت‌های Mythic Tales از بهترین لحظات در تمام Ghost of Tsushima هستند. در نهایت، مأموریت‌های Mythic Tales هستند. این‌ها مأموریت‌های حماسی هستند که شما را وادار می‌کنند تا تکنیک‌ها یا قطعات افسانه‌ای را پیدا کنید و این‌ها از طریق شنیدن یک موسیقی‌دان که افسانه مربوط به هر چیزی که می‌خواهید به دست آورید را بیان می‌کند، دریافت می‌شوند و از طریق نماهای انیمیشنی سوما-ای بسیار جذاب نمایش داده می‌شوند. از آن‌جا، مأموریت‌ها به مأموریت‌هایی حماسی تبدیل می‌شوند که طراحی‌های بسیار مختلفی دارند اما همگی ارزش انجام دادن دارند. به ویژه به دلیل اینکه پاداش‌هایشان از بهترین مزایای ممکن هستند، چه حرکتی خاص مانند Heavenly Strike که در آن شما از درون کِنشین هیمورا به سرعت از دشمن عبور می‌کنید، یا قطعه جدیدی از زره که مزایای قدرتمندی دارد، مانند امکان ترساندن دشمنان در ایستادگی‌ها و باعث فرار آن‌ها می‌شود. اما حتی بدون این انگیزه‌ها، این مأموریت‌ها همچنان از بهترین لحظات در تمام Ghost of Tsushima هستند.

آنچه که در مورد جستجو از همه چیز بیشتر دوست دارم، و چیزی که به ویژه به عنوان کسی که معمولاً علاقه‌ای به جمع‌آوری اشیاء ندارم از آن قدردانی می‌کنم، این است که هر کلکسیون قابل توجه هم یک پاداش ارزشمند دارد و هم یک چالش کوچک جالب که به آن مربوط است. من همیشه بسیار مشتاق به پیدا کردن ضربات بامبو جدید بودم نه تنها به این دلیل که آن‌ها به من قدرت بیشتری می‌دادند (منبعی که برای بهبود و استفاده از حرکات خاص نیاز است) بلکه به دلیل اینکه من از انجام بازی کوچک دکمه‌ای که برای جمع‌آوری آن‌ها نیاز است، لذت می‌بردم. معابد حتی بهتر هستند زیرا علاوه بر اینکه تنها مکان‌هایی هستند که می‌توانید خوشه‌های بزرگتری از ویژگی‌ها را پیدا کنید (که تقویت‌ها و مزایای قدرتمندی ارائه می‌دهند که به اندازه کافی قوی هستند تا بتوانید یک شخصیت خاص برای آن‌ها طراحی کنید) همچنین تنها مناطقی هستند که در آن‌ها می‌توانید بخش‌های پلتفرم‌سازی خاص Sucker Punch که از سری Infamous یا Sly معروف است، پیدا کنید.

کلکسیون‌های جزئی، مانند آثار مغول‌ها، ورودی‌های دفترچه، پرچم‌های ساشیمونو و ستون‌های افتخار، کم‌جذابیت‌تر هستند – فقط برخی از اشیاء تجملاتی کوچک یا متن‌های رنگی را ارائه می‌دهند. اما آن‌ها به اندازه‌ای فراوان هستند که همچنان ارزش افزوده‌ای برای شکارچیان Trophy فراهم می‌کنند – و حداقل Ghost of Tsushima باعث می‌شود که جستجوی آن‌ها بسیار آسان باشد، به لطف توانایی سریع سفر به هر نقطه کشف‌شده بر روی نقشه.

بعد از رسیدن به عنوان نهایی، من هنوز با اشتیاق 15 تا 20 ساعت دیگر برای تکمیل مأموریت‌های جانبی باقی‌مانده (به جز یکی که ظاهراً برای من باگ خورده است، اما سونی گفته است که این مشکل در یک پچ پیش از انتشار اصلاح خواهد شد) و پیدا کردن تمام کلکسیون‌ها در امید به اینکه پاداش نهایی ارزشش را داشته باشد، سپری کردم. متأسفانه، این چنین نبود، که متأسفانه به دلیل این‌که در بازی پس از آن فعالیت زیادی وجود ندارد – نه New Game+ و نه سطوح دشواری قابل باز کردن برای یک بازی دوباره. کمی آزاردهنده است که حتی اگر تصمیم بگیرم دوباره بازی کنم (برای مثال در حالت Kurosawa)، باز هم نمی‌توانم هیچ یک از صحنه‌های داستانی را رد کنم.

در نهایت، آیا می‌توانیم کمی درباره حالت عکس صحبت کنیم؟ زیرا حالت عکس Ghost of Tsushima یکی از بهترین‌هایی است که تاکنون دیده‌ام. به جز این که دنیای بازی آنقدر زیباست که به راحتی در زیبایی طبیعی خود ثبت می‌شود، همچنین به دلیل جزئیات منحصر به فردی که Sucker Punch اضافه کرده است، مانند امکان داشتن پس‌زمینه‌های متحرک محیط یا اضافه کردن انواع زیادی از ذرات مانند برگ‌ها، کرم‌های شب‌تاب، یا حتی پرندگان آوازخوان. شما می‌توانید وضعیت جوی را تغییر دهید، زمان روز را تغییر دهید، ابرها را اضافه کنید، مسیر پروازی دوربین ایجاد کنید تا ویدیوهای کوتاه بسازید – و همه این‌ها بر روی تمام گزینه‌های اصلی حالت عکس مانند لغزنده‌های نوردهی و فیلترها که به طور استاندارد شده‌اند، اعمال می‌شود. تنها ناامیدی من این است که احساسات قابل تنظیم که می‌توانید بر روی صورت جین قرار دهید می‌توانند کمی بیشتر احساسات داشته باشند. ولی با این حال، حالت عکس Ghost of Tsushima یک مرز جدید را در این زمینه تعیین کرده است.