لینکلن (Lincoln)

پس زمینه

لینکلن یک شهر کوچک نسبتا معمولی در شهرستان آمهرست، ماساچوست بود که در سال 1636 تأسیس شد. این شهر در چند مایلی شمال بوستون واقع شده است.

2013-2033

بلافاصله پس از شیوع عفونت مغزی کوردیپس، برخی از ساکنان شهر فرار را انتخاب کردند. دیگران ماندن را انتخاب کردند و معتقد بودند که عفونت هرگز به جیب تمدن دور از دسترس آنها نخواهد رسید. حتی برخی به سر کار خود ادامه دادند. با بدتر شدن همه‌گیری، تمام مدارس لینکلن در 4 اکتبر تعطیل شدند و FEDRA تاریخ تخلیه 24 اکتبر را برای شهرستان آمهرست تعیین کرد. اخطارهای تخلیه در سراسر شهر با این تاریخ گچ گرفته شد. مارگارت ای. بوث، مسئول امنیت داخلی و همچنین ژنرال رابرت ای. مدیسون از گارد ملی ایالات متحده، دستور تخلیه FEDRA را امضا کردند. بعداً، تاریخ تخلیه به 17 اکتبر تغییر خواهد کرد. FEDRA بیلبوردهای قابل حمل را در اطراف شهر نصب می کند و اعلام می کند که همه ساکنان شهرستان آمهرست و تمام مناطق دور از آن باید تا ساعت 20:00 روز 17 اکتبر تخلیه شوند. در حالی که سایر بیلبوردهای قابل حمل دبیرستان لینکلن را به عنوان منطقه امن تخلیه اعلام کرد که در آن افراد تخلیه شده پردازش می شوند و به مناطق قرنطینه تعیین شده اعزام می شوند.

این دبیرستان به عنوان یک منطقه قرنطینه موقت تحت پروتکل های مهار مایکوتوکسین سطح 4 FEDRA تعیین شد. سالن بدنسازی به محل برگزاری تدارکات تبدیل شد، پارکینگ به یک منطقه پردازش تبدیل شد و اتوبوس های ناحیه مدرسه برای تخلیه ساکنان استفاده شد. تخلیه در هفدهم طبق برنامه شروع شد و به ساکنان اجازه داده شد که هر کدام یک چمدان داشته باشند. همه حیوانات خانگی قرار بود پشت سر بمانند. صبح آن روز، سربازان خانه به خانه رفتند و ساکنان را مجبور کردند به منطقه تخلیه بروند. پس از ورود، افراد تخلیه شده از نظر عفونت آزمایش می شوند و کیف های آنها قبل از تقسیم شدن به چهار گروه بررسی می شود و هر گروه به یک منطقه قرنطینه دائمی متفاوت می رود. گروه 1 به Springfield QZ، گروه 2 به Woods Hole QZ، گروه 3 به Hartford QZ و گروه 4 به Boston QZ فرستاده شد. با وجود تسریع جدول زمانی تخلیه، همه ساکنان قادر به تخلیه نبودند. علیرغم تلاش برای مهار عفونت در QZ موقت، دبیرستان قبل از تکمیل تخلیه به دست مبتلایان گم شد.

حدود 20 سال بعد، بسیاری از کیف ها و وسایل شخصی هنوز در پارکینگ، جایی که تعدادی از اتوبوس های تخلیه پارک شده اند، پر از زباله هستند. پالت های لوازم در سالن بدنسازی باقی می ماند. بسیاری از ساکنان که قادر به تخلیه نبودند همچنان به عنوان آلوده در منطقه پرسه می زنند.

در آن زمان، بیل و شریک زندگی‌اش فرانک، آخرین ساکنان لینکلن بودند. این زوج شهر را مستحکم می کردند، تله می گذاشتند، سنگر می ساختند و خانه های امن و انبارهای اسلحه در اطراف لینکلن برپا می کردند. هر آذوقه‌ای را که در شهر پیدا نمی‌شد، از طریق تجارت با قاچاقچیان QZهای مجاور به دست می‌آوردند. با گذشت زمان، فرانک از روش‌های زنده ماندن بیل خسته شد و در اوایل سال 2033 زمانی که کاروان نظامی در حال عبور از شهر توسط افراد آلوده هجوم آورد و با کامیونی به دبیرستان برخورد کرد، فرصتی را برای ترک آن دید. فرانک قصد داشت باتری را از کامیون بدزدد و ماشینی را برای حمل و نقل تعمیر کند. او از طریق تماس‌هایش با قاچاقچیان، ترتیبی داد که مدارک شناسایی جعلی برای ورود به بوستون QZ ایجاد شود. بازیابی باتری کامیون کشنده بود، زیرا فرانک چندین بار توسط یک فرد آلوده گاز گرفته شد. فرانک قبل از اینکه بتواند بچرخد خود را حلق آویز کرد و بیل را به عنوان تنها ساکن لینکلن باقی گذاشت.

رویدادهای The Last of Us

لینکلن، زادگاه بیل، با تله های مرگبار زیادی ساخته شده است. بسیاری از بازماندگان دیگر که از لینکلن و حضور بیل در آنجا می‌دانند، این مکان را شهر بیل می‌دانند، زیرا او تنها بازمانده‌ای است که در آنجا زندگی می‌کند. فرانک، شریک زندگی بیل، مدتی در آنجا زندگی کرد تا اینکه توسط یک فرد آلوده گاز گرفته شد و به سرعت خودکشی کرد. لینکلن تقریباً به طور کامل از جمعیت انسانی خلوت شده است، اما جمعیت کلیک کننده غیرمعمول زیادی دارد. بیل تنها می ماند تا از “شهرش” در برابر انسان های متخاصم و آلوده دفاع کند، که به نظر می رسد بسیار خوب انجام می دهد.

این کلیسا به یک اسلحه خانه تبدیل شده است که حاوی سلاح و بمب های موقت است. او هم اینجا می خوابد. یک بار کوچک دومین خانه امن او است که با لوازم و قطعات موجود است. یک ست شطرنج نیز در آنجا قرار دارد که بیل مدتی را صرف بازی کردن خود می کند.

به دلیل تعداد زیاد تله ها و استحکامات موقت، تعداد کمی از افراد آلوده در جایی که بیل به طور معمول در حال گشت زنی است، حضور دارند. با این حال، از کنار دروازه قبرستان، تعداد زیادی آلوده به ویژه در دبیرستان لینکلن وجود دارد. پس از هجوم یک کاروان توسط کلیک کنندگان، یک کامیون نظامی در مدرسه رها شد. از آنجایی که جوئل به یک ماشین در حال کار نیاز داشت و تنها ارتش هنوز پس از شیوع بیماری، باتری ماشین تولید می کرد، جوئل، الی و بیل راهی مدرسه شدند اما متوجه شدند که باتری از قبل نجات یافته بود. معلوم شد که فرانک موفق شد باتری را داخل کامیون بگذارد، اما در جریان گاز گرفت و قبل از اینکه بتواند بچرخد خود را حلق آویز کرد.